Hoxe quero compartir con vós outra peza dos Campaneiros. Nesta ocasión trátase dun valse sen título -ou polo menos eu non llo sei-, pero de gran beleza a pesar do sinxelo.

Nesta peza pódese observar unha singularidade como é o uso do mi grave na primeira parte da peza nun grupo que gustaba tanto do requinteo. Tamén podemos observar o uso dun recurso moi utilizado por eles como é o de manter a tónica pola segunda gaita mentras o da primeira voz iniciaba a seguinte frase. Vese este recurso claramente no comenzo da segunda parte da peza.

Animádevos con el e a disfrutalo,

Valse galego – RE

Valse galego – DO

Hoxe quero compartir con vós un fermoso valse dos meus admirados Campaneiros de Vilagarcía: O can.

“O can, o can, o demo do can, comeulle as cirolas ó cura de Aldán”.

Animádevos con él e a disfrutalo.

O can, valse